miércoles, 26 de octubre de 2011

Veste'n però torna ja

Nuevo suspiro, la escribí en catalán pero también pongo una traducción, porqué aunque no suene igual, los que no entiendan el idioma puedan entender els sentido de las palabras...
Veste'n ja...
ara que encara estem a temps,
ara que el mal es pot aguantar. .
Veste'n ara que tot comença
i no deixis que això em faci més mal..
...
No marxis...
queda't una estoneta més.
No parlis, no em miris, no em toquis;
però queda't aquí, amb mi.
Fes-me companyia fins que oblidi l'agonia
de no sentir-te al meu costat.
Vete ya...
ahora que aún estamos a tiempo
ahora que el dolor se puede aguantar
Vete ahora que todo empieza
y no dejes que esto me duela más
...
No marches...
quédate un ratito más.
No hables, no me mires, no me toques;
pero quédate aquí, junto a mi.
Hazme compañía hasta olvidar la agonía
se no sentirte nunca más.

sábado, 7 de mayo de 2011

Luna lunera


Me acurruqué en un rinconcito de cielo
y la luna lunera con su instinto de madre,
me recogió con su cola de raso
y me meció hasta que el llanto que mojó mi rostro
se secó de aburrimiento.

Las estrellas, como buenas amfitrionas,
me cantaron una nana para hacerme compañía.
Estrellas por doquier "vestidas de fiesta esta noche lucen para mí",
porque me quieren ver feliz,
aunque dicen que se conforman
con solo verme sonreír.

Luna lunera siempre presente dentro de mí,
por un lado en mi cara,
luna que me regalaste este lunar,
y un poco lunática según se mire,
si triste menguas o si no estás.

Luna lunera lunita, abrígame si te vas,
acurrúcame en tu manto de estrellas,
y dame un beso oscuro en la frente
que no me deje despartar
si vencida me entrego al baile
que cada noche tu me das.

Lluvia de abril


El cielo está llorando esta noche de abril.
Llora porque en silencio hoy me archo de aquí.
Una vieja maleta me hará compañía,
mi fiel amiga será en los días de agonía.

Decido marcharme sin tan siquiera decirte adiós,
sin hacer ruido cierro la maleta
y callo el grito que sordo muere desolador.

Pasarán días hasta que te des cuenta
de que marché de aquí,
si es ue algún día recuerdas
que en el pasado fuí de ti.

A mi amiga

Por esas amistades que no entienden de distancias, ni de tiempo, ni de edades...
Gracias por prestarme tu hombro.

Amiga...
hoy necesito tu hombro para llorar
necesito explicarte mis penas
compartir mi dolor contigo
tu que siempre estás conmigo
cuando nadie más lo está.

Amiga...
siento frío en mi interior
siento que se heló la sangre de mis venas
y que el corazón no late
cansado de esperar.

Siento que muero por su ausencia
y que no puedo vivir si él no está
que con su partida se llevó cautivas
mis fuerzas y mis ganas de luchar.

Amiga...
recoge los pedazos que queden de mi
y jamás permitas que un hombre
me vuelva a hacer sufrir así.

miércoles, 16 de febrero de 2011

Te escucho bien


Oigo tu voz lejana por la distancia
te escucho bien,
demasiado bien
por no echarme en falta.

Me cuesta contener la emoción al hablarte
me preguntas como estoy
y desearía contarte la verdad,
pero con resignación te miento
y me callo una vez más.

"Te quiero...
... con todas mis fuerzas.
Te quiero...
... para siempre más"
eso grito en mis adentros
antes de despedirme y colgar.